สารพันชาวหุ้น - Page 1161 of 1690 - ข่าวหุ้นธุรกิจออนไลน์

พลวัตปี 2018 : วิษณุ โชลิตกุล อัตราแลกเปลี่ยนล่าสุดที่ค่าบาทต่ำกว่า 32 บาทต่อดอลลาร์ ยังคงมีคนยืนกรานว่า บาทไม่ได้แข็ง แต่ดอลลาร์อ่อน ซึ่งไม่ผิดแล้วก็ยังไม่ผิดต่อไปอีก ที่จะย้ำว่า ดอลลาร์ที่อ่อน ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับปากพล่อยตามสันดานดิบของประธานาธิบดี โดนัลด์ ทรัมป์ ที่ไล่คนผิวสีให้กลับไปอยู่ใน "รูส้วม" แต่เป็นเพราะรากฐานข้อเท็จจริงที่ว่า เฟดฯยังคงล้มเหลวในการรับมือกับสถานการณ์หลังยกเลิกมาตรการ QE ต่อไป ไม่เพียงแต่เฟดฯเท่านั้น ธนาคารกลางของชาติสำคัญต่อเศรษฐกิจของโลก (ยกเว้นอังกฤษ) ต่างล้มเหลวในการทำให้ตัวเลขเงินเฟ้อที่แท้จริง (actual inflation) สูงหรือใกล้เคียงเป้าหมายเงินเฟ้อ (inflation target) หดแคบลง สะท้อนถึงปัญหากับดักเงินฝืดเรื้อรัง ตัวเลขล่าสุดสิ้นปี 2560 พบว่า ช่องว่างระหว่างเป้าหมายและข้อเท็จจริงของเงินเฟ้อของสหรัฐฯยังถ่างกว้าง จากเป้าหมายเงินเฟ้อที่เฟดฯตั้งไว้ 2.0% ทำได้แค่ 1.4% ในขณะที่ค่าเฉลี่ยเป้าหมายของสหภาพยุโรป หรือยูโรโซนอยู่ที่ 1.8% แต่ก็ทำได้เพียงแค่ 1.1% เท่านั้น ส่วนที่เลวร้ายสุดๆ เป็นที่ญี่ปุ่น เป้าหมายเงินเฟ้อของ BOJ อยู่ที่ 2% แต่กลับทำได้แค่ 0.3% เท่านั้น ตอกย้ำว่า จะอยู่ในสภาพกับดักสภาพคล่องต่อไปยาวนาน ความล้มเหลวของเฟดฯในการขึ้นดอกเบี้ยตามข้อเรียกร้องของนักเศรษฐศาสตร์และกรรมการเฟดฯสายเหยี่ยวในปีที่ผ่านมา และปีนี้ ทั้งที่ตลาดแรงงานในสหรัฐฯพ้นขีด "จ้างงานเต็มที่" (ที่ระดับ 5.5%) มาเรียบร้อย เป็นสาเหตุทำให้เกิดกระแสดอลลาร์อ่อนต้นปีนี้ อย่างเลี่ยงไม่พ้น กระแสนี้มาเร็ว แรง และมีทีท่าว่าจะอยู่กับตลาดเงินต่อไปอีกนานพอสมควร จึงเป็นภาระที่เสมือนหนึ่งค่าเงินดอลลาร์กลายเป็นเครื่องมือจับค่าเงินสกุลอื่นในโลกเป็นตัวประกันครั้งใหม่ ที่สร้างกระแสตรงกันข้ามกับทิศทางในช่วงดอลลาร์แข็ง โจทย์ใหญ่อยู่ที่ว่า ค่าดอลลาร์อ่อนคราวนี้ ไม่ได้โยงใยเข้ากับกับพื้นฐานทางเศรษฐกิจ เช่น การค้าระหว่างประเทศ หรือการลงทุนในภาคการผลิตและบริการ แต่เกิดจากสถานการณ์เงินท่วมโลกล้นเกิน ที่ทำให้ดอกเบี้ยต่ำติดพื้น และเงินเฟ้อต่ำกว่าเป้าหมาย ที่ร้ายกว่านั้น การอ่อนค่าของดอลลาร์ยามนี้ ไม่ได้สัมพันธ์อะไรเลยกับทฤษฎีที่ว่า การอ่อนค่าของสกุลเงิน ส่งผลให้สินค้านำเข้าสินค้าแพงขึ้น และเงินเฟ้อในประเทศจะปรับตัวขึ้นในที่สุด เพราะไม่ได้เกิดขึ้นต่อเศรษฐกิจอเมริกันยามนี้เลย สถานการณ์ "ไม่ไปด้วยกัน" ระหว่างพื้นฐานเศรษฐกิจสหรัฐฯกับค่าดอลลาร์ที่อ่อนลงเท่าไหร่ ไม่ใช่เรื่องแปลก และการพุ่งขึ้นแบบฟองสบู่ของตลาดหุ้น (ที่นักวิเคราะห์ "ขาเชียร์" ย้ำคิดย้ำทำว่า ไม่มีและจะไม่มี) ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพียงแต่น่าเป็นห่วงมากขึ้น ในระดับโลก การที่เฟดฯไม่ยอมขึ้นดอกเบี้ยจริงจัง ทำให้โอกาสที่ธนาคารกลางชาติต่างๆ หาเหตุผลอ้างปรับขึ้นดอกเบี้ยได้ยาก (ยกเว้นอังกฤษ หรือ อินเดีย และอินโดนีเซียที่เงินเฟ้อสูงกว่าเป้าหมาย ซึ่งเป็นปัจจัยเฉพาะ) รวมทั้งธนาคารกลางของไทยด้วย ในมุมกลับ การส่งสัญญาณที่ชาติสำคัญในโลกอาจจะหาทางถล่มค่าดอลลาร์ลงไปอีก เกิดขึ้นไล่เลี่ยกัน นับแต่ 1) ธนาคารกลางจีน อาจยุติหรือลดการซื้อพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ 2) ธนาคารกลางญี่ปุ่น (BOJ) เตรียมคุมเข้มนโยบายการเงิน ขณะที่หาทางถอนตัวจากนโยบาย QE ด้วยการลดวงเงินซื้อพันธบัตรในตลาดญี่ปุ่นลง 3) ECB จะทบทวนแนวทางการสื่อสารของ ECB และปรับการใช้ถ้อยคำในแถลงการณ์ ส่งสัญญาณว่า พร้อมจะลดหรือถอนตัวจากมาตรการ QE มูลค่า 2.55 ล้านล้านยูโร ที่ดำเนินการมา 3 ปีหลังจากพบแนวโน้มเศรษฐกิจที่มีการขยายตัวมากขึ้น สัญญาณเหล่านี้ ไม่เป็นผลดีต่อค่าดอลลาร์ทั้งทางตรงและทางอ้อม แม้จะสมใจทีมงานของทรัมป์ที่ต้องการให้ดอลลาร์อ่อน สำหรับไทย เกือบ 3 ปีมาแล้วที่คณะกรรมการนโยบายการเงิน (กนง.) ไม่ยอมขึ้นดอกเบี้ยนโยบาย แม้จะเผชิญกับแรงกดดันค่าบาทแข็งต่อเนื่องจนธนาคารแห่งประเทศไทยขาดทุนต่อเนื่องจากการแทรกแซงค่าบาท ทั้งที่มีคนเคยศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างค่าเงินบาทกับเงินเฟ้อไทย พบว่าเมื่อเงินบาทแข็งค่าขึ้น 1% เงินเฟ้อจะลดลงราว 0.15% คำถามก็คือ เงินบาทที่แข็งและเงินเฟ้อที่ต่ำ (รวมทั้งตลาดหุ้นไทยที่ทำลายสถิติขาขึ้นเกือบทุกสถิติไปแล้ว) เป็นเป็นวิกฤตหรือโอกาสในช่วงนี้ พร้อมกับคำถามต่อไปว่า ส่วนไหนที่จะวิกฤตก่อนส่วนอื่นๆ แรกสุด วิกฤตในด้านการส่งออกสินค้า และการค้าระหว่างประเทศ ที่อย่างแรกมากกว่าครึ่งหนึ่งของจีดีพี และอย่างหลังมากกว่า 75% ของจีดีพี เลี่ยงไม่พ้นแน่นอน เมื่อเงินบาทพลิกกลับมาแข็งค่า รายได้ในรูปบาทจากการส่งออกจะลดลง (แม้ทำประกันความเสี่ยงไว้อาจไม่คุ้ม) และในมุมกลับกัน อาจมีผลให้ปริมาณการค้าโลกชะลอลง ส่งผลให้เศรษฐกิจไทย ที่รัฐบาลพยายามป่าวประกาศว่ากำลังเป็นขาขึ้นระลอกใหม่ มีโอกาสชะลอตัวลงผิดคาด ในภาพรวมปีที่ผ่านมา ถือว่าเป็นปีที่ตลาดหุ้นและตลาดเงินได้ใช้ประโยชน์จากความเชื่อมั่นที่มีต่อโดนัลด์ ทรัมป์ อย่างถึงที่สุด อาจจะหมดหรือเกือบหมด ทำให้ปีนี้ต้องลุ้นกันว่า ปัจจัยลบของทรัมป์จะหักกลบความมั่นใจของตลาดลงไปแค่ไหน ถือเป็นความท้าทายที่ชวนสยองไม่น้อย ผลลัพธ์ของค่าบาทแข็ง (จากดอลลาร์อ่อน) ที่มีผลต่อตลาดหุ้นไทยเชิงบวกในระยะสั้น อาจจะเปิดช่องง่ายดายให้กับฟองสบู่ของตลาดหุ้นแค่ไหน มีข้อสังเกต 4 ประการ ดังนี้คือ 1.ภาวะฟองสบู่มักเกิดขึ้นพร้อมๆ กับเวลาที่มี volume ของการเทรดมากขึ้นอย่างฉับพลันและต่อเนื่องเป็นภาวะกระทิงรุนแรง 2.ภาวะฟองสบู่มักเกิดขึ้นพร้อมๆ กับเวลาที่มีอุปทานของหลักทรัพย์ใหม่ๆ เพิ่มขึ้นรวดเร็วในตลาดที่หลอกตาในเรื่องมาร์เก็ตแคปของตลาด 3.ภาวะฟองสบู่มักเกิดขึ้นพร้อมๆ กับเวลาที่มีเทคโนโลยีใหม่ๆ ที่ทำลายล้างเทคโนโลยีเดิม จนล่อให้นักลงทุนหลงละเมอกับอนาคตที่ไม่เคยมาถึงมากเกิน 4.ภาวะฟองสบู่เกิดขึ้นได้ง่ายดาย เพียงแค่มีนักลงทุนกลุ่มที่เลือกหุ้นตามพื้นฐาน และกลุ่มเก็งกำไรทางเทคนิคล้วนๆ (รวมทั้งแมงเม่า) เกิดฉันทามติโดยไม่ได้นัดหมายกันว่าพวกเขาจะสามารถขายหุ้นได้ในราคาที่สูงกว่าราคาปัจจุบันตลอดเวลาได้ ดอลลาร์อ่อน-บาทแข็งจึงมีอะไรให้พิจารณามากมาย ไม่ใช่แค่ตลาดหุ้นภาวะกระทิง

ไม่ตรงปกนี่หว่า!

SNC กำไรฟื้นแรง.!

Data Center กับโอกาสเศรษฐกิจไทย

คุณจะไม่เดินเดียวดาย

สังคมข่าวหุ้น

มองหาความสุข

ดอลลาร์อ่อน หุ้นกระทิง

พาราสาวะถี

ซื้อความตายไม่ได้

Review กองทุนสุดสัปดาห์

CHO กำลังเทิร์นอะราวด์

50 อันดับกองทุนรวมให้ผลตอบแทนสูงปี 2560

CPT รอรับปันผล

EA เป้า 100 บาท

หุ้นตลาด mai พุ่งแรง ประจำปี 2560

VCOM มาแล้ว

Morning star – หุ้นดาวเด่น

หมวดหมู่

บริษัท บูรพาทัศน์ (1999) จำกัด