พลวัต - Page 51 of 143 - ข่าวหุ้นธุรกิจออนไลน์

พลวัตปี 2020 : วิษณุ โชลิตกุล ก่อนสหภาพโซเวียตจะล่มสลายลง 1 ปีครึ่ง นักแต่งเพลงของวงร็อก Scorpions จากเยอรมนี ได้มีโอกาสสบช่องเดินทางไปร่วมงานคอนเสิร์ตกลางแจ้งที่สนามกอร์กี้ ปาร์ก ใจกลางเมืองมอสโก ในปลายฤดูร้อนของ ค.ศ. 1989 ก่อนขึ้นเวทีพวกเขาสัมผัสได้ถึงจิตสำนึกใหม่ของหนุ่มสาวรัสเซียที่เห็นเบื่อระบอบคอมมิวนิสต์โซเวียต จึงแต่งเพลงขึ้นร้องสด ๆ ชื่อเพลง สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลง หรือ Wind of Change ความกล้าหาญและบ้าบิ่นได้ผลเหนือความคาดหมาย เสียงเพลงที่เรียกหาแสงสว่างของเยาวชนแห่งวันพรุ่งนี้ หรือChildren of Tomorrow ได้กลายเป็นเสียงสวรรค์ของคนหนุ่มสาวใต้รั้วม่านเหล็กของชาติใต้สนธิสัญญาวอร์ซอ ในเงื้อมมือของพรรคคอมมิวนิสต์โซเวียต สองเดือนหลังเสียงเพลงนี้ดังกึกก้อง กำแพงเบอร์ลินพังทลายลง และอีกปีครึ่งถัดมาระบอบคอมมิวนิสต์โซเวียตถึงกาลอวสาน เพลงสายลมแห่งการเปลี่ยนแปลง กลายเป็นสัญลักษณ์ของเสรีภาพยุคหลังสหภาพโซเวียต วงร็อกอย่าง Scorpions กลายเป็นตำนาน แม้ต่อมาเพลงนี้จะถูกลบเลือนไปบ้างเมื่อเทียบกับเพลง Holidays ที่ร้องแพร่หลายตามคาเฟ่เมืองไทยยาวนาน แต่ก็เป็นตำนานในประวัติศาสตร์ เนื้อหาสาร โดยเฉพาะท่อนฮุก น่าฟังและกินใจอย่างมาก ………Take me to the magic of the moment On a glory night Where the children of tomorrow dream away (dream away) In the wind of change สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการเมืองครั้งใหญ่ที่กำลังพัดโหมกระหน่ำจนกลุ่มชนชั้นอภิสิทธิ์ไทยและกองทัพที่คิดจะผูกขาดอำนาจเพื่อ “ทำอะไรก็ไม่ผิด” อย่างสมคบคิดมายาวนาน นับแต่การรัฐประหาร 2557 และการเลือกตั้งปาหี่เพื่อสร้างระบอบเผด็จการผ่านการเลือกตั้ง (electoral dictatorship) พากันหวาดผวา ต้องัดเอามาตรา 112 ของกฎหมายอาญามากล่าวหากลุ่มเคลื่อนไหวอย่างเอาเป็นเอาตาย ด้วยข้อกล่าวหา “ชังชาติ” ที่เสกปั้นขึ้นมา เวลานี้ พวกเยาวชนและกลุ่มคนรักเสรีภาพไทยที่เริ่มต้นจาก “ม็อบมุ้งมิ้ง” ได้ถูกวาดภาพใหม่ให้น่ากลัวเป็น “ม็อบจาบจ้วง” ที่อำนาจรัฐใต้กำมือชนชั้นอภิสิทธิ์หาทางทำลายล้างอย่างเต็มกำลัง ความพยายามหยุดยั้งกระแสลมแห่งการเปลี่ยนแปลงนี้ นับวันจะเข้มข้นและแหลมคมยิ่งขึ้นในทุกเวทีของสมรภูมิการต่อสู้ แต่ข้อเท็จจริงที่ไม่อาจจะปฏิเสธได้คือ เมื่อกระแสลมแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ (โดยปกติแล้วไม่เกิดง่าย ๆ)เกิดขึ้นแล้ว ความพยายามขัดขวางหยุดยั้ง เท่ากับการโหมกระพือไฟแห่งความขัดแย้งให้เร่าร้อนระอุยิ่งขึ้น หลักการทางฟิสิกส์ง่าย ๆ คือ ยิ่งมีแรงกดมากเท่าใด แรงต้านยิ่งแรงเท่ากันเป็นเงา สามารถอธิบายเรื่องนี้ได้ดี แต่คนที่มัวเมาหมกมุ่นในอำนาจมักจะลืมข้อเท็จจริงนี้เสมือนคนไร้สติและปัญญา โดยเฉพาะการนำข้อหาร้ายแรงมาอ้างว่าเพื่อปกป้องสถาบันพระมหากษัตริย์ เพื่อหวังผดุงอำนาจเผด็จการเอาไว้เท่ากับการแยกพระมหากษัตริย์ออกจากประชาชน และออกจากระบอบประชาธิปไตย …เสมือนการแยกปลาออกจากน้ำ การจับกุมผู้ที่คิดต่างจากรัฐบาลเผด็จการด้วยข้อหามาตรา 112 ในประเทศกูมี ทำให้เรื่องราวเก่าแก่หลายพันปีก่อนในนิทานปัญจตันตระ กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ปัญจตันตระ เป็นนิทานซ้อนนิทานซึ่งเป็นลักษณะที่พบบ่อยในวรรณคดีภาษาสันสกฤต ลักษณะเดียวกับนิทานเวตาลและกถาสริตสาคร กับหิโตปเทศ แบ่งย่อยเป็น 5 เล่ม โครงเรื่องหลักคือเป็นการรวบรวมเรื่องราวเพื่อให้เจ้าชายที่โง่เขลา (ยุคนั้น และยุคไหน ๆ) ได้เรียนรู้ให้เข้าใจโดยรวดเร็ว วรรณกรรมทางการปกครองเล่มนี้ คาดว่ามีต้นกำเนิดที่แคชเมียร์เมื่อ พ.ศ. 343 เขียนด้วยภาษาสันสกฤต ได้รับอิทธิพลจากนิทานชาดกของพุทธศาสนา มีการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ มาตั้งแต่สมัยโบราณ เช่น แปลเป็นภาษาอาหรับเมื่อราว พ.ศ. 1400 ต่อมาจึงแปลไปเป็นภาษาละติน ภาษาฮีบรู ภาษากรีก และภาษาอื่น ๆ ในยุโรป ส่วนฉบับภาษาอังกฤษนั้นตั้งชื่อใหม่ว่า นิทานของปิลเป (Pilpay's Fable) ส่วนปัญจตันตระฉบับภาษาไทยแปลจากฉบับภาษาอังกฤษโดยศักดา วิมลจันทร์ แต่น่าเสียดายที่ศักดาเลือกแปลเรื่องตามใจชอบ ไม่สมบูรณ์เต็มตามต้นฉบับเดิม ในเล่มที่หนึ่งว่าด้วยการแตกมิตร มีเรื่องย่อยของปัญจตันตระ เรื่องที่ 22 ซึ่งไม่มีในภาษาไทย เล่าไว้ว่า …… กาลครั้งหนึ่ง มีพระราชาผู้ (ที่ดื้อด้านถือดี) ยิ่งใหญ่ ทรงเลี้ยงลิงไว้เป็นสัตว์โปรด ห้ามผู้ใดแตะต้องเพราะทรงถือว่ามันจงรักภักดียิ่ง ลิงตัวโปรดนั้นสามารถเข้านอกออกในราชวังทุกหนแห่ง เจ้าลิง แสดงความภักดีถึงที่สุดเมื่อมันเฝ้าพระราชาข้างที่พระบรรทม ถือพัดคอยปรนนิบัติเป็นนิจ บ่ายวันหนึ่งขณะที่พระราชาทรงบรรทม เจ้าลิง ก็นั่งพัดวีให้เจ้านายเช่นปกติ แต่มีผึ้งตัวหนึ่ง บินลอดเข้ามาเกาะตามใบหน้าพระราชา เจ้าลิงพยายามใช้พัดขับไล่ผึ้งตัวนั้นไม่ให้ตอมเจ้านาย แต่ผึ้งก็ไม่ยอมหลบหนีไปไหน เจ้าลิงเลยหันไปคว้าพระขรรค์พระราชา แล้วฟันฉับไปที่เจ้าผึ้งเกาะอยู่ ผึ้งบินหลบพระขรรค์ไปได้ปลอดภัย แต่พระเศียรของพระราชา แบะออกเป็นสองเสี่ยง …… นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า………… …………… คนที่อ่านนิทานเรื่องนี้ หากใช้สติปัญญาตรึกตรองเพียงเล็กน้อยดูจะเข้าใจว่า ลิงที่พยายามปกป้องพระราชาในประเทศกูมียามนี้ แล้วหยิบพระขรรค์ไล่ผึ้งที่ชื่ออานนท์ นำภากับพวกเยาวชนนั้น ใครน่ากลัวและเป็นภัยต่อพระราชามากกว่ากัน? ส่วนคนที่เลี่ยงการใช้ปัญญา ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด คงป่วยการกล่าวถึง

สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลง

โอกาสหุ้นอินฟราสตรักเจอร์

ข่าวลือเรื่องรัฐประหาร

ตื่นตระหนกระยะสั้น

ใหญ่และอันตรายเกินไป

SF ฟื้นคืนกลับอนาคต??

สัญญาณฟื้นตัวเชื่องช้า.!

ALT อดเปรี้ยวได้กินหวาน

OSP-CBG กระต่ายตื่นตูม

‘ทรัมป์’ ยังเป็นตัวเลือกดีสุดสำหรับจีน

หมาเห่าไม่กัด

เศรษฐกิจไทย Nike Shaped จริง.?

หมวดหมู่

บริษัท บูรพาทัศน์ (1999) จำกัด