กับดักของทักษิณ ชินวัตร

พอแพทองธารเพลี่ยงพล้ำทางการเมือง เสียงจากสื่อที่เกลียดชังทักษิณ ชินวัตร ก็พากันดาหน้าออกมาวิเคราะห์อย่างเป็นระบบว่าระบบทักษิณนั้นแล้วร้ายเพียงใดและสร้างความเสียหายให้กับประเทศขนาดไหน

สื่ออย่างสุทธิชัยหยุ่น อุทิศช่วงเวลาในการวิเคราะห์ว่ากับดักของทักษิณนั้นสร้างปัญหาให้กับสังคมไทยมากเพียงใด  เรื่องนี้ต้องมีคนคุ้นเคยเป็นอย่างดีว่าระบบหรือกับดักทักษิณนั้นเลวร้ายเพียงใด แต่ที่น่าเสียดาย คือไม่ได้บอกว่าทักษิณนั้นเกิดขึ้นจากจุดอ่อนของสังคมไทยเอง ที่เปิดช่องให้ทักษิณสร้างอำนาจและกับดักขึ้นมา

ทักษิณนั้นอาศัยช่องโหว่สร้างอำนาจขึ้นมาจากจุดอ่อนของสังคมไทยที่การเมืองไทยมีแต่พรรคการเมืองที่ดีแต่พูด อย่างเช่น พรรคประชาธิปัตย์ที่ดีแต่พูดว่าไม่เคยใช้เงินซื้อเสียงแต่ก็ไม่เคยเสนอนโยบายที่ก้าวหน้าอะไรเลย และพรรคการเมืองอื่นที่ถนัดกับการหาเสียงเลือกตั้งท้องถิ่นด้วยการใช้เงินซื้อเสียง แต่พรรคไทยรักไทยของทักษิณ ชินวัตรเดินเกมการเมืองด้วยการเสนอนโยบายที่ก้าวหน้าอย่างนโยบายประกันสุขภาพถ้วนหน้า  

การสนับสนุน SME กองทุนหมู่บ้านและนโยบายรับจำนำข้าวทุกเมล็ด เป็นการเข้ามาฟื้นฟูเศรษฐกิจให้รุ่งเรืองและด้วยนโยบายประชานิยมพร้อมกับการรักษาวินัยทางการเงินการคลังของประเทศ กับนโยบายที่โดนใจคนรากหญ้าหลายด้าน จนกลายเป็นที่ ชื่นชม ของชนชั้นรากหญ้าและชนกลางในต่างจังหวัดที่ได้มีโอกาสร่วมแบ่งปันผลประโยชน์ แต่ถึงจุดหนึ่งทักษิณก็แพ้ภัยตัวเอง ถูกรัฐประหาร ในปี 2549 โดยกองทัพ ที่ทำให้ทักษิณต้องกลายเป็นผู้ลี้ภัยทางการเมืองและกลายเป็นปีศาจที่ตามหลอกหลอนกลุ่มอนุรักษนิยมที่ทำรัฐประหารด้วยยุทธศาสตร์สู้ไปกราบไป แล้วก็ด้วยประสบการณ์ทางการเมืองนี้เอง ทำให้ทักษิณและพรรคเพื่อไทยฉกฉวยโอกาสสร้างกับดักทักษิณ ดังที่สุทธิชัยหยุ่นเรียกเพื่อเข้ามาเสวยสุขทางการเมืองโดยไม่รับผิดชอบอะไรทั้งสิ้น อันทำให้ประเทศไทยเละเทะอย่างที่เห็นกันอยู่

ในขณะที่สังคมไทยเปลี่ยนแปลงไป พลังของคนรุ่นใหม่ที่เข้ามาเป็นตัวแปรความสัมพันธ์ใหม่ทางการเมืองซึ่งทำให้จุดยุทธศาสตร์ของทักษิณกลายเป็นเรื่องล้าสมัย รวมทั้งการตระบัดสัตย์ข้ามขั้วไปจัดตั้งรัฐบาลกับฝ่ายอนุรักษนิยมที่ทำรัฐประหารเป็นเรื่องที่คนรุ่นใหม่รับไม่ได้

เพียงแต่การสลัดทิ้งกับดักทักษิณออกจากการเมืองไทยนั้นไม่ได้ง่ายเหมือนที่สุทธิชัยหยุ่นและสื่อทั้งหลายเรียกร้อง กับดักทักษิณนั้นถูกสร้างมาจากจุดอ่อนของสังคมไทยเองที่ไม่มีความชัดเจนในเรื่องการแสวงหาความก้าวหน้า หรือย่ำอยู่กับที่แบบที่กลุ่มอนุรักษนิยมต้องการ ความไม่ชัดเจนดังกล่าวนี้แสดงผ่านพรรคการเมืองของไทยที่มีเพียงพรรคประชาชนเท่านั้นที่มีอุดมการณ์ชัดเจน  พรรคอื่น ๆ อาศัยเพียงแค่ความชำนาญในการเลือกตั้งท้องถิ่นเป็นหลักและพร้อมจะรวมตัวกันเป็นรัฐบาลผสมกลายเป็นเบี้ยหัวแตกเท่านั้น

ระบบพรรคการเมืองที่เป็นแบบนี้ ทำให้ยากจะเห็นได้ว่ากับดักของทักษิณ จะหายไปได้อย่างไรเพราะสังคมไทยยังคงมีจุดอ่อนให้ต้องแก้ไขอีกมากมาย