พาราสาวะถี

อรชุน

สมแล้วกับการที่เป็นรัฐธรรมนูญเพื่อพรรคการเมืองเดียวเท่านั้นจะได้ตั้งรัฐบาล คำตอบของ วิษณุ เครืองาม เรื่องการไม่ต้องไปแสดงวิสัยทัศน์ต่อที่ประชุมรัฐสภาในฐานะแคนดิเดตนายกรัฐมนตรีของ พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา ชัดเจนว่ากฎหมายไม่ได้กำหนดหรือบังคับ ดังนั้น ไปก็ได้ไม่ไปก็ไม่เสียหาย เช่นเดียวกับกรณีที่ที่ประชุมจะมีการอภิปรายหรือเสนอกันอย่างไร ก็เป็นเรื่องของสมาชิกรัฐสภา ไม่เกี่ยวกับคนที่เป็นแคนดิเดตนายกฯ แต่อย่างใด

ในเมื่อทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้ว และแน่นอนว่าการเดินเกมเดินหน้าโหวตเลือกนายกฯ พร้อมการประกาศจับมือพรรคขนาดจิ๋วและเล็กตั้งรัฐบาล ระหว่างรอความชัดเจนจากสองพรรคตัวแปรสำคัญอย่าง ประชาธิปัตย์และภูมิใจไทย คือการโชว์ให้เห็นว่า ถ้าต่อรองกันมากพรรคสืบทอดอำนาจขอไปตายเอาดาบหน้าเป็นรัฐบาลเสียงข้างน้อยก็ได้ แต่พอไปฟังคำพูดของผู้นำเผด็จการที่อ้างรัฐบาลของประชาชน และต้องเป็นรัฐบาลเสียงข้างมากมันดูเป็นการแบ่งบทกันเล่นยังไงชอบกล

พอจะเข้าใจได้ ในเมื่อฝ่ายหนึ่งมีความกระสันอยากจะเป็นรัฐบาลจนตัวสั่น ขณะที่อีกฝ่ายก็ไม่อยากจะเสียกระทรวงสำคัญ ในบริบทที่ยังมีอำนาจวิเศษอยู่ในมือ แม้จะไม่ถูกออกนำมาใช้เพราะการล้มโต๊ะเลือกตั้งก็ไม่มีใครคาดเดาได้ว่าสถานการณ์ข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ดังนั้น สูตรของการจัดตั้งรัฐบาลเที่ยวนี้จึงอาจจะแปลกประหลาดกว่าที่เคยเป็นมา ในลักษณะของการโหวตเลือกนายกฯ ที่จะมีคนของพรรคร่วมรัฐบาลจำนวนหนึ่งไม่ได้เอ่ยชื่อสนับสนุนผู้นำเผด็จการสืบทอดอำนาจ และเกิดการต่อรองกันจนวินาทีสุดท้าย

แต่ปลายทางคือทั้งหมดเข้าร่วมรัฐบาล โดยเฉพาะพรรคเก่าแก่อย่างที่บรรดาแกนนำม็อบกปปส.ที่วันนี้มีหัวโขนเป็นส.ส.และน่าจะถูกมองว่าเป็นฝ่ายกบฎภายในพรรค ต่างแสดงท่าทีกันอย่างชัดเจนโจ๋งครึ่ม ต้องร่วมรัฐบาลเท่านั้น รายล่าสุดที่พูดก่อนการประชุมร่วมกรรมการบริหารพรรคกับส.ส.คือ อิสสระ สมชัย ที่ยืนยันว่าต้องร่วมรัฐบาลกับพปชร.เท่านั้น เพราะการที่ ชวน หลีกภัย ได้เก้าอี้ประธานสภาฯ ก็เกิดจากการเจรจาที่มีข้อตกลงกันไว้แล้ว

น่าสนใจและคิดต่อ คนของพรรคนี้เล่นอะไรกันอยู่ เนื่องจากคนที่ได้ตำแหน่งก็ย้ำว่า ไม่เกี่ยวกับการต่อรองเก้าอี้รัฐมนตรี แต่ส.ส.ของพรรคเดียวกันกลับบอกว่านี่เป็นเงื่อนไขกันเกิดจากวงเจรจา ทำไมร้องเพลงกันคนละคีย์ นี่กระมังที่ว่ากันว่า ประชาธิปัตย์ยุคใหม่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ถ้านี่ไม่ใช่การแสดงละคร เพราะฟังจากอิสระที่พูดถึงจุดยืนของอดีตหัวหน้าพรรค ดูเหมือนจะไม่ให้ราคา ไม่ดูดำดูดีกันแม้แต่น้อย ทั้งที่เคยเป็นรัฐมนตรีร่วมค่ายทหารมาด้วยกัน

พอจะเข้าใจได้ หากจะบอกว่าคนที่ทำให้ได้เป็นรัฐมนตรีนั้นไม่ใช่อภิสิทธิ์ หากแต่เป็นคนที่ชักใยอยู่นอกพรรค งานนี้คงไม่มีอะไรเหลือบ่ากว่าแรงสำหรับพรรคประชาธิปัตย์ในการที่จะมีมติเข้าร่วมสังฆกรรมกับพรรคสืบทอดอำนาจพร้อมคำอธิบายสวยหรูดูดี แต่ก็อย่าลืมว่า ยุคนี้การสื่อสารมันรวดเร็วและมีการเก็บข้อมูลกันไว้ตลอดเวลา ใครพูดอะไรไว้ ใครโกหก ใครตระบัดสัตย์ มีคลิปทั้งภาพและเสียงเป็นเครื่องพิสูจน์ อาจใช้ไม่ได้ในยามนี้ แต่พอถึงเวลาเลือกตั้งอีกรอบคนไทยยุคใหม่ไม่ได้ลืมง่ายเหมือนในอดีต

อย่างว่าแหละ นั่นเป็นเรื่องอนาคตใครจะไปสน เอาแค่ปัจจุบันกันก่อนจะได้คุมกระทรวงไหน จะหาทางถอนทุนกันอย่างไรนี่สำคัญมากกว่า คำกล่าวของแกนนำพรรคสืบทอดอำนาจเรื่องอย่าปล่อยกระทรวงสำคัญไปให้พรรคการเมืองอื่น โดยอ้างเรื่องการเลือกตั้งครั้งต่อไปฟังดูไม่มีน้ำหนักพอ หากแต่เป็นภาพสะท้อนของการจัดสรรปันส่วนภายในพรรคไม่ลงตัวมากกว่า ซึ่งนั่นเป็นผลพวงจากการที่คนไปเจรจาและตกปากรับคำไม่ได้นั่งบริหารพรรคด้วย

ด้วยเหตุนี้เอง จึงเป็นที่มาของกระแสข่าวดีลสำคัญปิดกันไม่ลงตัว เพราะพี่ใหญ่ดันไปรับข้อเสนอเรื่องกระทรวงเกรดเอที่พรรคของตัวเองหวงนักหวงหนา จึงเป็นที่มาของการโหวตนายกฯไปก่อน เพื่อวัดใจพรรคที่ขอกระทรวงใหญ่แต่ใจไม่ถึง วันนี้จึงเกิดเหตุผลใหม่ที่นำไปใช้อ้างกับพรรคตัวแปรสำคัญคือ สิ่งที่คุยกันไว้ เนื่องจากคนไปหารืออยู่นอกพรรคอาจเข้าข่ายถูกครอบงำและทำให้เกิดปัญหาภายหลัง ดังนั้น จึงล้างไพ่แล้วจัดวางกันใหม่

ทั้ง ๆ ที่เหตุผลเรื่องครอบงำแล้วจะทำให้มีปัญหาในอนาคตนั้น มันจะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อทุกอย่างเป็นการเจรจาลับ ไร้หลักฐาน ขนาดบางเรื่องมีหลักฐานและมาตรฐานที่คนของพรรคอื่นถูกเล่นงานไปแล้ว แต่เครือข่ายของอำนาจเผด็จการยังลอยนวล แค่นี้จะไปกลัวกันได้อย่างไร แน่นอนว่า พรรคตัวแปรสำคัญก็รู้ทัน แต่อยู่ในฐานะที่พูดอะไรมากไม่ได้ จึงต้องใช้วิธียื้อดึงกันไปแบบนี้ จนกว่าจะหาจุดตรงกลางที่วิน-วินกันทั้งสองฝ่าย

อีกปัจจัยที่ทำให้พรรคสืบทอดอำนาจ ไม่ยอมอ่อนข้อต่อข้อเสนอของพรรคตัวแปรสำคัญ นอกเหนือจากอำนาจวิเศษแล้ว คงเป็นเรื่องของกระสุนที่เตรียมไว้จะนำไปซื้องูเห่ามาเป็นฐานค้ำยัน อันหมายความว่า แม้จะเป็นรัฐบาลเสียงข้างน้อยหรือปริ่มน้ำ แต่ถ้าเงินถึงเพราะมีเงินถุงเงินถัง ไม่จำเป็นจะต้องกลัวเรื่องอุบัติเหตุทางการเมืองใด ๆ การออกมาปูดข้อมูลของส.ส.พรรคอนาคตใหม่เรื่องค่าตัวงูเห่าที่ทะลุถึง 120 ล้านบาท จึงเป็นเรื่องที่ไม่น่าเกินเลยจากความเป็นจริง

น่าเสียดายที่อุตส่าห์แฉกันขนาดนี้แล้ว แต่ไม่มีการเผยต่อไปว่าใครเป็นผู้เจรจา ใครอยู่เบื้องหลัง มันจึงทำให้น้ำหนักที่คนจะเชื่อลดน้อยลงไปอยู่พอสมควร กระนั้นก็ตาม พอมีคำว่า “นายทุนใหญ่” สนับสนุน ตรงนี้แหละที่มีมูล เนื่องจากเป็นที่รู้กันนับตั้งแต่ก่อนเลือกตั้งแล้วว่า มีการระดมกระสุนดินดำเตรียมพร้อมสู้ศึกกันเต็มที่ พอผลเลือกตั้งออกมาไม่เป็นไปอย่างที่หวังถึงกับเสียศูนย์กันไม่น้อย ดีที่ว่าได้การคำนวณส.ส.ปาร์ตี้ลิสต์มาช่วยทำให้กลับมามีชีวิตชีวากันอีกรอบ

อย่างไรก็ตาม หลังวันนี้ที่พลเอกประยุทธ์ได้เป็นนายกฯ สมใจแล้ว สถานการณ์ทางการเมืองยังเป็นเรื่องที่น่าห่วง โดยเฉพาะเสถียรภาพของรัฐบาล บทเรียนมีให้เห็นแล้วรัฐบาลผสมที่เริ่มต้นด้วยปัญหาการแบ่งกระทรวงกันไม่ลงตัว ขัดแย้งกันทุกเม็ดทุกดอก กินน้ำเห็นปลิง พวกที่อยู่รายล้อมล้วนเขี้ยวลากดิน ไม่ใช่ประเภทเชลียร์ซ้ายหันขวาหันเหมือนเดิม ยิ่งไร้อำนาจวิเศษ ที่ว่าขออยู่ยาวอาจไปเร็วกว่าที่คาดก็เป็นได้