สารพันชาวหุ้น - Page 1455 of 1785 - ข่าวหุ้นธุรกิจออนไลน์

วิษณุ โชลิตกุล ความสามารถพิเศษอย่างหนึ่งของหน่วยงานรัฐ (ไม่ว่ารัฐไทย หรือ รัฐไหนๆ ในโลกนี้) คือการพยายามเสกสรรค์สร้างภาพและคำอธิบายถึงตัวเลขดัชนีสำคัญทางเศรษฐกิจให้เป็นประโยชน์กับผู้กุมอำนาจรัฐจนดูดีเกินจริงได้ทุกสถานการณ์ เมื่อวานนี้ นางสาวพิมพ์ชนก วอนขอพร ผู้อำนวยการสำนักงานนโยบายและยุทธศาสตร์การค้า กระทรวงพาณิชย์ ออกมาเปิดเผยว่า ดัชนีราคาผู้บริโภค หรืออัตราเงินเฟ้อทั่วไป เดือน ธ.ค. 2559 อยู่ที่ระดับ 106.93 เพิ่มขึ้น 1.13% เมื่อเทียบจากระยะเดียวกันของปีก่อน ถือเป็นการเพิ่มขึ้นสูงในอัตราสูงที่สุดในรอบ 25 เดือน โดยที่อัตราเงินเฟ้อเฉลี่ยทั้งปี 2559 ขยายตัว 0.19% ยังอยู่ภายใต้กรอบคาดการณ์ที่ 0.0-1.0% ในขณะที่ อัตราเงินเฟ้อพื้นฐาน เพิ่มขึ้น 0.74% เมื่อเทียบกับเดือนเดียวกันปีก่อน คำอธิบายติดตามออกมาคือ ตัวเลขเงินเฟ้อที่เพิ่มขึ้น สะท้อนการฟื้นตัวของอุปสงค์ภายในประเทศที่สนับสนุนการฟื้นตัวของเศรษฐกิจในภาพรวม โดยอัตราเงินเฟ้อทั่วไปเดือน ธ.ค. เพิ่มขึ้นตามการปรับตัวของราคาน้ำมันที่ปรับตัวสูงขึ้นจากปีก่อน ส่งผลกระทบต่อราคาสินค้าและบริการที่ใช้พลังงาน ส่วนอัตราเงินเฟ้อในปี 2560 กระทรวงพาณิชย์ยังคงคาดการณ์เดิมว่าจะขยายตัวมากกว่าปี 2559 เล็กน้อยในกรอบ 1.5-2.0% ภายใต้สมมุติฐานเศรษฐกิจขยายตัว 3.0-3.5% ราคาน้ำมันดิบดูไบอยู่ในช่วง 45-55 ดอลลาร์สหรัฐต่อบาร์เรล และ อัตราแลกเปลี่ยนอยู่ในช่วง 35.5-37.5 บาทต่อดอลลาร์สหรัฐ โปรดสังเกตให้ดี ไม่มีคำว่า “ราคาสินค้าแพงขึ้น” โผล่ออกมาจากปลายลิ้นของเจ้าหน้าที่กระทรวงพาณชิย์ แม้แต่คำเดียว ทั้งที่ควาหมายของเงินเฟ้อนั้น เชื่อมโยงเข้ากับราคาสินค้าที่สูงขึ้น เมื่อใดที่เงินเฟ้อมากขึ้น หมายถึงราคาสินค้าที่แพงขึ้น และเมื่อใดที่ “เงินเฟ้อติดลบ (disinflation)” ก็หมายถึงราคาสินค้าที่ถูกลง คำว่าเงินเฟ้อ ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นมาเลื่อนลอยเป็นอิสระจากปัจจัยเศรษฐกิจใดๆ แต่ผูกโยงเข้ากับราคาสินค้าและบริการที่มีอยู่ในกลไกเศรษฐกิจโดยรวม รวมทั้งกำลังซื้อของคนมีรายได้ทั้งหลายที่เพิ่มขึ้นหรือลดลงด้วยอย่างแยกไม่ออก ความหมายของเงินเฟ้อโดยทั่วไป คือ การที่ราคาสินค้าและบริการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าปกติ เมื่อเทียบกับปริมาณสินค้าและบริการ แต่นั่นก็เป็นแค่อาการของเงินเฟ้อที่ปรากฏเท่านั้น เพราะมีข้อสรุปที่ผ่านการศึกษามายาวนานแล้วว่า ตัวแปรที่ทำให้เกิดปัญหาเงินเฟ้อในโลกนี้ มี 3 อย่างเท่านั้นคือ 1)อุปสงค์และอุปทานของเงินและสินเชื่อ 2)อุปทานของสินค้าและบริการ 3)อุปสงค์ของสินค้าและบริการ การที่ราคาสินค้าจะเพิ่มขึ้น ต้องมีสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง หรือ ทั้งหมดคือ มีการเพิ่มปริมาณเงินในตลาดมากขึ้น หรือ มีการลดลงของสินค้าและบริการในตลาด หรือไม่ก็มีการเพิ่มขึ้นของอุปสงค์กะทันหัน เช่นมีประชากรเข้ามาในตลาดมากขึ้นเร็วกว่าปกติ ในทางกลับกัน ราคาสินค้าจะลดลง ก็ต้องเกิดจากสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง หรือ ทั้งหมด คือ มีปริมาณเงินในตลาดลดลง หรือ มีอุปทานของสินค้าและบริการเพิ่มขึ้น หรือ มีการลดลงของอุปสงค์อย่างรวดเร็วเกินปกติ การเพิ่มราคาน้ำมันอย่างรุนแรงที่เป็นต้นเหตุของเงินเฟ้อทั่วโลกในทศวรรษที่ผ่านมา จนมีคนพยายามสร้างทฤษฎีจากสมมุติฐาน “มโนเอาเอง”ไปว่า นี่คือการสุมหัวของกลุ่มโอเปกและบริษัทน้ำมันข้ามชาติ หรือ เกิดจากเจตนาชั่วร้ายของใครบางคนที่ทำเนียบขาว ในทางปฏิบัตินโยบายการเงินของชาติต่างๆ จะให้น้ำหนักมากเป็นพิเศษกับตัวแปรหลักในการขึ้นหรือลงของเงินเฟ้อที่แท้จริงได้แก่ ปริมาณเงินที่หมุนเวียนในตลาดนั่นเอง ที่เป็นกุญแจหลักชี้ขาดว่า เงินจะเฟ้อมากหรือน้อย หากเมื่อใดที่การไหลเวียนของปริมาณเงินในตลาดมีแนวโน้มช้าลง ราคาสินค้าจะมีแนวโน้มที่จะถดถอยลงอย่างมีนัย และในทางกลับกัน หากการไหลเวียนเงินในตลาด มีแนวโน้มเร็วขึ้น ราคาสินค้าก็จะมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัว มองอย่างนักทฤษฎี ก็หมายความว่า หากต้องการให้ราคาสินค้าลดลง ก็ทำให้ความต้องการสินค้าลดลง เพื่อคนจะได้ถือเงินในมือมากๆ และหากต้องการให้ราคาสินค้าเพิ่มขึ้น ก็ทำให้ความต้องการสินค้าเพิ่มขึ้น เพื่อคนจะได้ถือเงินน้อยลง นั่นคือ มูลค่าของเงิน แปรผันกับเงินเฟ้อ ในขณะที่มูลค่าของสินค้า แปรผันตรงกับเงินเฟ้อ นั่นหมายความว่า เงินเฟ้อนั้นมีลักษณะ 2 ด้านเสมอ ไม่ใช่จะก่อให้เกิดความเสียหายเพียงด้านเดียว แต่ก็มีด้านดีของมันเช่นกัน และมองจากผลประโยชน์ของคนที่เกี่ยวข้องแล้ว เงินเฟ้อก็จะให้ประโยชน์กับคนบางกลุ่ม ได้แก่คนที่กักตุนสินค้า หรือพ่อค้าคนกลางทั้งหลาย รวมทั้งคนมีเงินออม หรือปล่อยเงินกู้ ในขณะที่คนเสียหายนั้น ได้แก่พวกมนุษย์กินเงินเดือนหรือรายได้ประจำคงที่ คนที่มีหนี้ให้ต้องชำระ และคนที่ต้องซื้อสินค้าในราคาแพงขึ้น ทุกครั้งที่เกิดภาวะเงินเฟ้อรุนแรง จะเกิดการกระจายรายได้ใหม่เสมอ จากคนที่มีรายได้ประจำโยกไปสู่มือคนที่มีรายได้เคลื่อนตามเงื่อนไขของกลไกตลาด คำถามก็คือ ในภาวะเช่นนี้ การควบคุมเงินเฟ้อ จึงควรทำอย่างไร และก่อให้เกิดประโยชน์กับคนกลุ่มใดมากที่สุด ประเด็นหลักนี้เอง ทำให้บทบาทของนโยบายการเงินที่บริหารโดยธนาคารกลาง มีความหมายขึ้นมา โดยเฉพาะเรื่องของการสร้างเสถียรภาพราคาที่โยงเข้ากับการบริหาร 2 เรื่องคือ อัตราดอกเบี้ย และการควบคุมปริมาณเงินหมุนเวียนในท้องตลาด แล้วก็เป็นปมที่นายธนาคารกลางทั้งหลายในปัจจุบันอ้างเอาคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ร่วมสมัยว่าด้วย “กรอบเป้าหมายเงินเฟ้อ” (Inflation Targeting) มาอ้างใช้เป็นยาสารพัดนึก ทั้งในฐานะเกราะกำบัง และอาวุธอันแหลมคม เพื่อรักษาเสถียรภาพการเติบโตทางเศรษฐกิจ อัตราแลกเปลี่ยน รวมไปถึงเสถียรภาพสถาบันการเงิน” ครั้งนี้ก็เช่นกัน นักวิเคราะห์ของสำนักธนาคารพาณิชย์ทั้งหลายก็ออกมาระบุอีกว่า อย่าได้หวังเลยว่าเงินเฟ้อที่เพิ่มขึ้น จะนำไปสู่การขึ้นดอกเบี้ยนโยบายของ คณะกรรมการนโยบายการเงิน (กนง.) ที่กำหนดไว้ที่ 1.5% ยามนี้ เพราะว่า ธนาคารแห่งประเทศไทยนั้น เชื่อเสมอว่าตนเองเป็น “คุณพ่อรู้ดี” ที่ไม่ต้องใส่ใจกับปัจจัยอื่นใดเลยที่อยู่นอกกรอบเป้าหมายเงินเฟ้อ

สังคมข่าวหุ้น

ความคิด

ฮอลิเดย์มู้ด!

JKN ปิดฉาก ‘แอน’ การละคร

Nasdaq สะดวกเทรด 24 ชั่วโมง.!

หุ้นกลุ่ม รพ. ปี 69 ฟื้น?

มุมมองเงินเฟ้อพลวัต 2017

เงินทุนไหลเข้า!โมนิก้าและทีมงาน

พาราสาวะถี อรชุน

ภัยโหงวเฮ้งหุ้น

2560 ไม่มีเลือกตั้ง?ทายท้าวิชามาร

บุคคล (แฉ) แห่งปีแฉทุกวัน ทันเกมหุ้น

มรดกบาปของโอบามาพลวัต 2017

เซ็ทเกมบุก!โมนิก้าและทีมงาน

พาราสาวะถี อรชุน

เวลาโหงวเฮ้งหุ้น

หมวดหมู่

บริษัท บูรพาทัศน์ (1999) จำกัด