พลวัต - Page 119 of 144 - ข่าวหุ้นธุรกิจออนไลน์

พลวัตปี 2017 : วิษณุ โชลิตกุล เมื่อวานนี้ มีข่าวสั้นๆ จากมติคณะรัฐมนตรีว่า ที่ประชุมคณะรัฐมนตรี อนุมัติให้เอกชนรายเดิมเดินรถสายสีน้ำเงินส่วนต่อขยาย ช่วงหัวลำโพง-บางแค, บางซื่อ-ท่าพระ ได้ โดยมีเงื่อนไขดังต่อไปนี้คือ เอกชนผู้ลงทุนจะได้รับการส่งเสริมการลงทุนจากคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน (BOI) เอกชนจะเข้ามาลงทุนในรูปแบบ PPP Net Cost เพื่อลดภาระการลงทุนของภาครัฐ มีการขยายระยะเวลาการเดินรถสายสีน้ำเงินหรือสายเฉลิมรัชมงคลที่วิ่งอยู่ปัจจุบันให้สิ้นสุดระยะเวลาเดียวกับสายสีน้ำเงินส่วนต่อขยาย มติคณะรัฐมนตรีนี้ คนที่อยู่วงนอกอาจจะงุนงงว่าหมายถึงอะไร แต่คนที่ติดตามมาตลอดจะรู้ดีว่า นี่คือ ปฏิบัติการฉากสุดท้ายที่เรียกว่า “เรียบร้อยโรงเรียน BEM” นั่นเอง มติดังกล่าว จะติดตัวคนกรุงเทพฯ และคนไทยไปอีกยาวนาน เพราะนี่คือสุดยอดของการออกแบบวางแผนที่แนบเนียนยิ่งนักของหน่วยงานรัฐไทยและภาคเอกชนที่ได้รับประโยชน์ร่วมกัน นัยสำคัญคือมติคณะรัฐมนตรีอยู่ที่ว่า นับจากนี้ไป สัญญาสัมปทานทางรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนสายสีน้ำเงิน (ส่วนต่อขยาย) ทีมีชื่อเต็มเป็นทางการเรียกว่า รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล สีน้ำเงิน (พุทธมณฑล-หลักสอง-หัวลำโพง-บางซื่อ-ท่าพระ หรือ MRT Blue Line) จะตกอยู่ในกำมือของ บริษัท รถไฟฟ้าและทางด่วนกรุงเทพ จำกัด (มหาชน) หรือ BEM ในเครือ ช.การช่าง เต็มรูป ที่สำคัญเป็นการต่อยอดของคำสั่ง โดย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา หัวหน้าคณะ คสช. เป็นประธานที่ประชุม คสช. ที่ได้ออกคำสั่งตามมาตรา 44 ให้ รฟม. ทำสัญญาก่อสร้างรถไฟฟ้ามหานคร สายสีม่วง ส่วนต่อขยาย 1 กม.เศษที่ค้างอยู่ให้เสร็จโดยเร็ว โดยมีเงื่อนไขว่า สัญญาดังกล่าว รฟม.จะดำเนินการก่อสร้างทั้งหมด แต่ให้ BEM มาบริหารการเดินรถ หรือรับจ้างเดินรถ มาตรา 44 ของ คสช. ลงวันที่ 27 ธันวาคม 2559 ไม่เคยพูดถึงข้อเท็จจริงว่า สัญญาสายสีม่วงแบบพ่วงต่อดังกล่าว เป็นการอำพรางความลับที่มีการวางหมากอย่างแนบเนียน เพราะโครงสร้างทางกายภาพของเส้นทาง 1 กม.เศษดังกล่าว คือ ส่วนที่เชื่อมกับ รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล สีน้ำเงิน (พุทธมณฑล-หลักสอง-หัวลำโพง-บางซื่อ-ท่าพระ หรือ MRT Blue Line) ตามสีที่กำหนดในแผนแม่บทโครงข่ายระบบรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนในกรุงเทพมหานครและพื้นที่ต่อเนื่อง คำนิยามว่า รถไฟฟ้ามหานครสายสีน้ำเงินส่วนต่อขยาย แท้ที่จริงคือ สายสีน้ำเงินทั้งสายนั่นเอง ไม่ได้มีการขยายอะไรเพิ่มเติม แต่เป็นการประดิษฐ์ถ้อยคำให้รู้สึกว่า มันเป็นส่วนที่ต่อพ่วงเข้ากับสายสีม่วงส่วนต่อขยายที่มีความยาวเพียงแค่ 1 กม.เศษ เท่านั้น ข้อเท็จจริงก็เท่ากับว่า สัญญาสัมปทานเดินรถสายสีน้ำเงินที่มติคณะรัฐมนตรีผ่านมาบังคับใช้วานนี้ (เดิมคาดว่าจะเข้าพิจารณาในเดือนเมษายน) ที่เคยบอกว่าจะมีการประมูลเพื่อหาผู้ให้บริการก็ไม่ต้องมีอีกต่อไปแล้ว เพราะว่าเป็นการยกสัญญาสัมปทานให้แก่ BEM โดยปริยาย หากย้อนกลับไป การออกแบบสัญญาให้สัมปทานประหลาดดังกล่าว จะเห็นว่าไม่ได้เพิ่งเกิดขึ้น แต่ได้รับการออกแบบมานานตั้งแต่เริ่ม เพราะรถสายสีน้ำเงินนั้นควรจะประมูลก่อน เนื่องจากโครงสร้างจะต้องเชื่อมต่อกับสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินบางซื่อ แต่กลับพลิกแพลงให้มีการประมูลทีหลัง แล้วโยกส่วนของสายสีน้ำเงินที่จะเชื่อมต่อกับสถานีบางซื่อ ไปไว้เป็นสัญญาพ่วงต่อของสายสีม่วง ไม่มีใครที่อยู่วงนอกเข้าใจว่า ทำอย่างนั้นทำไม จนกระทั่งมีคำสั่ง คสช.ลงวันที่ 27 ธันวาคม 2559 ข้อสังเกตที่น่าสนใจอยู่ที่ว่า สัญญาการให้เอกชนมาเดินรถไฟฟ้าที่มี 2 รูป คือ แบบสัมปทานเดินรถ แบ่งผลประโยชน์ กับแบบเอกชนรับจ้างเดินรถ แตกต่างกันในสาระอย่างมาก สัมปทานเดินรถแบบแบ่งผลประโยชน์ เอกชนต้องลงทุนในระบบเดินรถทั้งหมด แล้วเก็บเงินแบ่งประโยชน์กับรฟม. เข้าข่ายเสี่ยงสูง กำไรสูง ส่วนสัญญารับจ้างเดินรถโดยเอกชน รฟม.จะลงทุนทั้งหมด เอกชนจะได้เฉพาะค่าจ้างบริหารการเดินรถ เข้าข่ายเสี่ยงต่ำ กำไรต่ำ เวลาที่รถสายไหนขาดทุนมาก เอกชนจะอยากได้สัญญาแบบหลัง แต่สายไหนที่มีแนวโน้มกำไรสูง เอกชนจะอยากได้สัมปทาน กรณีสายสีม่วง (รวมทั้งสัญญาพ่วง 1 กม.เศษ) เป็นสัญญาให้ BEM รับจ้างเดินรถ ปล่อยให้ รฟม.บักโกรก ต่างจากสายสีน้ำเงิน (ส่วนต่อขยายที่ผ่านครม.วานนี้) ที่ผ่านกลางเมือง มีคนเยอะ จะเป็นสัญญาสัมปทาน นี่ความชาญฉลาดของผู้บริหาร BEM และเครือ ช.การช่าง รวมทั้งความชาญฉลาดของหน่วยงานรัฐไทยด้วยเช่นกัน ขอใช้ทุกนิ้ว กดไลค์ให้ผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดเลย

เรียบร้อยโรงเรียน BEM

แพะตัวใหญ่ที่ขสมก.

เส้นทางคดเคี้ยวของทรัมป์

ปริศนาดอลลาร์

มายาคติทฤษฎีกบต้ม

ได้เวลาหุ้นธนาคาร

กฎของป่า

ฉลามเงินกู้ซามูไร

ดอกเบี้ยขาขึ้น (ครั้งใหม่)

ขุมทรัพย์โซโลมอน

มิตซึจิ โคโนชิตะ

ไทยในมุมมองธนาคารโลก

หมวดหมู่

บริษัท บูรพาทัศน์ (1999) จำกัด