พลวัต - Page 140 of 146 - ข่าวหุ้นธุรกิจออนไลน์

วิษณุ โชลิตุล สำหรับนักลงทุนบางคน ตัวเลขไม่เคยโกหก สำหรับเซียนขาใหญ่บางคน เส้นกราฟไม่เคยโกหก ข้อสรุปดังกล่าวข้างต้น ไม่ใช่สัจจะทั่วไป แต่มีเงื่อนไขกำกับด้วยเสมอ เหตุผลเพราะ ทั้งตัวเลขและเส้นกราฟมีเงื่อน เวลากำกับอยู่ด้วยเสมอ บางครั้ง ตัวเลขเฉพาะหน้าอาจจะเป็นตัวเลขหลวงหลอกในระยะยาวได้ ในขณะที่ข้อเท็จจริงในระยะสั้น อาจจะเป็นมายาในระยะยาวระยะกลาง ข้อสรุปของนิกายเซนในหนังสือความฝันในหัวแดงที่ว่าภาพมายากลายเป็นสัจจะ สัจจะก็อาจจะกลายเป็นมายาได้ จึงลึกซึ้งเสมอ ตัวเลขดัชนีดาวโจนส์ ที่ปิดสวนตลาดทั่วโลกเมื่อวันศุกร์ เหนือ 17,792 จุด และเส้นกราฟที่บวกแรงทำนิวไฮสัปดาห์ที่ 7 ต่อเนื่อง ในขณะที่ตลาดทั่วโลกลบแรง และราคาสินค้าโภคภัณฑ์ร่วงแรงนำโดยราคาน้ำมัน ตามด้วยราคาทองคำ สวนกับดอลลาร์ที่อ่อนยวบอย่างผิดประหลาด ทำให้แม้จะยอมรับกันว่าตัวเลขดัชนีและเส้นกราฟตอนปิดตลาดนิวยอร์ก ยังของดันหน้าเป็นขาขึ้นต่อเนื่องไม่มีเค้าว่าจะพักฐานแรงในระยะสั้น แต่ก็ทำให้เกิดคำถามว่าขาขึ้นนี้จะเดินหน้าไปอีกนานแค่ไหน ปัจจัยที่ใช้อธิบายปรากฏการณ์หุ้นในตลาดนิวยอร์กพุ่งแรงสวนชาวโลก มีบางข้อน่าสนใจ เพราะมีคำตอบว่า 1) ตัวเลขการจ้างงานนอกภาคเกษตรสหรัฐฯในเดือนมีนาคมเหนือระดับที่คาด แม้ว่าจะมีการปรับเพิ่มฐานในเดือนกุมภาพันธ์มากขึ้น และค่าจ้างเพิ่มโดยเฉลี่ย 0.3% แม้ว่าตัวเลขการ การว่างงานเพิ่มขึ้นจาก 4.9% เป็น 5.0% 2) ดัชนีผลผลิตอุตสาหกรรมของสหรัฐฯเพิ่มขึ้นต่อเนื่องอีกเดือนหนึ่งแม้จะไม่มากนักก็ยังเป็นการเพิ่มอยู่ดี 3) นักวิเคราะห์วอลล์สตรีทประเมินว่าผลประกอบการไตรมาสแรกของบริษัทใน S&P 500 (ไม่นับกลุ่มหุ้นพลังงาน) จะดีกว่าที่คาดในเทศกาลประกาศงบเดือนนี้ แม้โดยค่าถัวเฉลี่ยจะลดลง 7% ปัจจัยบวกข้างต้นดังกล่าว ยังไม่ได้รวมถึง 1) การที่ค่าดอลลาร์อ่อนลงเพราะเฟดฯไม่ยอมขึ้นดอกเบี้ยจนทุนเก็งกำไรไหลออกจากสหรัฐฯไปลี้ภัยตลาดเอเชียมาก 2) การปรับลดเรตติ้งของจีน ฮ่องกง และสิงคโปร์ของ S&P และ ความเชื่อมั่นที่หดหายของอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ของญี่ปุ่น 3) ราคาน้ำมันที่โรยตัวลงต่ำกว่าระดับ 38 ดอลลาร์ต่อบาร์เรล หลังจากที่ความคาดหวังการประชุมตรึงผลผลิตน้ำมันกลางเดือนนี้ของชาติโอเปกและนอกโอเปกจะบรรลุผลต่ำลงมาก หากนำมาหักกลบแล้ว ทำให้คำถามว่า ระหว่างปัจจัยบวกกับปัจจัยลบอย่างไหนมีน้ำหนักมากกว่ากัน แนวโน้มของนักวิเคราะห์และผู้จัดการกองทุนเก็งกำไรขนาดใหญ่จำนวนมาก ยังเหลื่อมกันไม่มาก แต่เสียงข้างมาก ดูจะเชื่อว่า การพักฐานของตลาดในเดือยเมษายนของตลาดหุ้นนิวยอร์ก ตามด้วยตลาดหุ้นทั่วโลก มีความเป็นไปได้สูง และถ้าหากมีปัจจัยลบจากการที่ข้อตกลงตรึงราคาน้ำมันไม่บรรลุเป้าหมาย ก็อาจจะทำให้ปรากฏการณ์ "ขายทิ้งเดือนพฤษภาคม" ( May's Sell Off) ซึ่งเป็น พฤติกรรมปกติของกองทุนขนาดใหญ่สหรัฐฯเกิดขึ้นได้เร็วกว่าปกติ เหตุผลของฝ่ายที่มองปัจจัยลบเหนือกว่า มีหลายข้อดังนี้ - ไม่เพียงแต่หุ้นพลังงานที่น่าผิดหวัง แต่ตัวเลขผลประกอบการบริษัทจดทะเบียนใน S&P500 โดยรวมก็ส่อเค้ามีแนวโน้มที่จะออกมาน่าผิดหวังเช่นกัน ประเมินกันหยาบๆ ว่า อัตราการเติบโตของกำไรต่อหุ้น (EPS Growth) น่าจะหดตัว 8.5% ต่อเนื่องเป็นไตรมาสที่ 4 ติดต่อกัน และอัตราการเติบโตยอดขาย (Sale Growth) ก็น่าจะหดตัว 1.1% ต่ออีกเป็นไตรมาสที่ 5 เช่นเดียวกัน ซึ่งถือเป็นการหดตัวติดต่อกันยาวนานที่สุดนับตั้งแต่เกิดวิกฤตการณ์ทางการเงินในปี ค.ศ. 2008 - วิศวกรรมการเงินผ่านโปรแกรมการซื้อหุ้นคืนของบริษัทจดทะเบียนในสหรัฐฯ ในไตรมาส 1 ที่ผ่านมามีมูลค่าสูงถึง 165,000 ล้านเหรียญสหรัฐ และเมื่อคิดเป็นมูลค่าการซื้อหุ้นคืนสะสมในรอบ 12 เดือนสูงถึง 590,000 ล้านเหรียญ ซึ่งถือว่าเป็นตัวเลขที่สูงเป็นประวัติการมากกว่าปี 2007 ซึ่งสร้างอุปสงค์เทียมให้ราคาหุ้น มีขีดจำกัดที่จะทำต่อไม่ได้อีกแล้ว หรือทำได้ยากขึ้น อาจจะทำให้นับเป็นปัจจัยผกผันได้เพราะอุปสงค์เทียมหมดไป - กำไรต่อหุ้นในไตรมาสแรก (EPS) เป็นกำไรเทียมที่สูงกว่าปกติ ในทางบัญชีไม่ได้เป็นตัวเลขที่มีคุณภาพ จากการซื้อหุ้นคืนจำนวนมาก อาจจะไปปรากฏความจริงเมื่อสิ้นไตรมาส 2 หรือครึ่งหลังของปี - สถานการณ์ผิดนัดชำระหนี้ของกลุ่มสินค้าโภคภัณฑ์ในปัจจุบัน ยังไม่ได้ดีขึ้นแต่อย่างใด - ตลาดหุ้น S&P500 เทรดบน Forward P/E 17.5 เท่าซึ่งถือว่าอยู่ในระดับที่แพง - ความเป็นไปได้ที่จะมีข้อตกลงตรึงผลผลิตน้ำมันในกลางเดือนนี้ที่การประชุมเมืองโดฮา ต่ำลงเพราะมีเงื่อนไขใหม่ถูกสร้างขึ้นเป็นข้อจำกัดในการเจรจาเพิ่มเติม โดยล่าสุด ซาอุดีอาระเบีย ประกาศเมื่อวันศุกร์ว่า จะร่วมตรึงราคาผลผลิตน้ำมันดิบ ก็ต่อเมื่ออิหร่านและชาติผู้ผลิตใหญ่อื่นๆ (แน่นอน รวมถึงสหรัฐฯที่ไม่ได้ร่วมการประชุมด้วย) ก็ยอมรับกระทำเช่นเดียวกัน ไม่เพียงปัจจัยที่กล่าวมา ท่าทีและการขับเคลื่อนกลไกเศรษฐกิจโลก ก็ยังมีปัจจัยเสี่ยงภายนอกหลายเรื่อง อาทิ กรณีประชามติถอนตัวจากสหภาพยุโรปของอังกฤษที่ใกล้เข้ามา ปัญหาการแทรกแซงค่าหยวนของทางการจีนที่ไม่ปล่อยตามธรรมชาติ และ กระแสฟันด์โฟลว์ของทุนเก็งกำไรออกจากการถือดอลลาร์ สำหรับตลาดหุ้นไทย เมื่อวันศุกร์ การขายทิ้งตั้งแต่ต้นตลาดจนดัชนีหลุด 1,400 จุด ถูกแรงซื้อกลับของต่างชาติดันกลับ จนมาปิดเหนือ 1,400 จุดได้ มีคำถามตามาว่า การพักฐานเพียงแค่ครึ่งไม่ถึง 2 วันจบสิ้นลงง่ายดายเพื่อพลิกกลับเป็นขาขึ้นอีกง่ายๆ แบบนี้หรือ คำตอบคือ ต่างชาติยังคงเล่นกล ลับ-ลวง-พราง ในตลาดหุ้นไทย โดยอาศัยการที่ตลาดตราสารหนี้ยังเป็นขาขึ้น และค่าเงินบาทยังแข็งต่อเนื่องจากการที่ดุลบัญชีเดินสะพัดไทยยังเพิ่มขึ้นจนหาทางระบายไม่ทัน และแบงก์ชาติยังงุนงงว่าจะลดดอกเบี้ยหรือแทรกตลาดป้องกันบาทแข็งเกิน ทำให้ทุนไหลเข้าแปลงมาเป็นแรงซื้อต่อเนื่องในตลาดหุ้นได้ไม่ยาก แม้ว่าล่าสุดธนาคารเอดีบี จะปรับลดจีดีพีไทยลงเหลือแค่ 3.0% ในปีนี้ คำถามคือ ภายใต้แนวโน้มที่ผลประกอบการบริษัทจดทะเบียนเฉลี่ยในไตรมาสแรก เทียบกับระยะเดียวกันปีก่อนย่ำแย่ลง ซึ่งหมายถึงค่าพี/อีตลาดที่จะเพิ่มขึ้น (แม้นักวิเคราะห์บางสำนักจะเชียร์แขกเกินจำเป็น โดยเอาตัวเลขเทียบกับไตรมาส 4 ปีก่อน เพื่อให้ดูดีขึ้น) ก็เป็นข้อเท็จจริงที่สะท้อนว่า ขีดจำกัดขาขึ้นของดัชนีตลาดหุ้นไทยนั้น ยังมีความเสี่ยง หากรวมเอาวันหยุดยาวที่เยอะแยะกว่าเดือนอื่นของปี ที่เป็นความเสี่ยงเพิ่มเติมด้วยแล้ว ตลาดหุ้นไทยเดือนเมษายนนี้ น่าจะ "เย็น" มากกว่า "ร้อน" เหตุผลสำคัญก็เพราะ มีมายาปนอยู่ในสัจจะ และมีสัจจะปนอยู่ในมายา ยากจะแยกแยะด้วยสามัญสำนึกหรือความรู้ปกติ ต้องอาศัยความเก๋า และสัญชาตญาณประกอบด้วย

มายาในสัจจะพลวัต 2016

ละครฉากใหม่ 4Gพลวัต 2016

ปรากฏการณ์คุ้นๆพลวัต 2016

ยาสารพัดนึกจากเฟดฯพลวัต 2016

ยุคกระชับอำนาจพลวัต 2016

มาตรการสิ้นคิดพลวัต 2016

ท่ายากของแบงก์ชาติพลวัต 2016

แบงก์ชาติกับค่าบาทพลวัต 2016

ความเสี่ยงมาเยือนพลวัต 2016

ฟองสบู่อันทรงเกียรติ พลวัต 2016

สงครามลดดอกเบี้ยพลวัต 2016

ค่าบาทขาลอยพลวัต 2016

หมวดหมู่

บริษัท บูรพาทัศน์ (1999) จำกัด