เศรษฐกิจอังกฤษ

กลางสัปดาห์ที่ผ่านมา รัฐบาลอังกฤษ โดย Rachel Reeves รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง ส่งสัญญาณชัดมีแนวโน้มประกาศขึ้นภาษีใหม่ ส่งผลกระทบต่อความน่าเชื่อถือของเธอทั้งกับนักลงทุนพันธบัตร และสมาชิกสภานิติบัญญัติของอังกฤษที่เรียกร้องให้มีการใช้จ่ายงบสวัสดิการมากขึ้น เป็นเวลาช่วงกว่าหนึ่งปี หลังจากสั่งขึ้นภาษี 4 หมื่นล้านปอนด์ (หรือเทียบเท่า 5.27 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ) เป็นการขึ้นภาษีครั้งใหญ่สุด นับตั้งแต่ทศวรรษปี 2533 และสัญญาว่าจะเป็นการขึ้นเพียงครั้งเดียว โดย Rachel Reeves ถูกบีบให้พิจารณามาตรการเพิ่มรายได้เนื่องจากคาดการณ์ว่าแนวโน้มเศรษฐกิจของอังกฤษ จะเติบโตลดลง และมีต้นทุนกู้ยืมสูงขึ้น นักเศรษฐศาสตร์หลายราย ประเมินว่า จะมีการปรับขึ้นภาษีประมาณ 20,000-30,000 ล้านปอนด์ แต่นั่นอาจไม่เพียงพอจะทำให้การคลังสาธารณะอยู่ในภาวะสมดุล เมื่อพิจารณาจากการเติบโตทางเศรษฐกิจ ที่ชะลอตัวของสหราชอาณาจักรและความต้องการใช้จ่ายภาครัฐเพิ่มสูงขึ้น ตั้งแต่ค่าใช้จ่ายด้านการป้องกันประเทศสูงขึ้น จนถึงค่าใช้จ่ายดูแลประชากรผู้สูงอายุ แม้ว่าสหราชอาณาจักร จะมีการเติบโตทางเศรษฐกิจแข็งแกร่งเป็นอันดับ 2 ในกลุ่มประเทศ G7 ตามข้อมูลของกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) แต่หากเศรษฐกิจเติบโตระดับ 1.3% ถือว่าต่ำกว่าเกณฑ์ปกติระดับ 2.5% ก่อนเกิดวิกฤตการณ์การ เงินโลกปี 2550-2551 โดยวาณิชธนากรเอเวอร์คอร์ (Evercore) ระบุว่ า“ความกังวลหลักของเรา คืองบประมาณจะไม่สามารถคลี่คลายความไม่แน่นอน และความกังวลเกี่ยวกับการปรับขึ้นภาษีอีกครั้งในอนาคต ส่งผลกระทบอย่างหนักต่อการลงทุนและการเติบโตของสหราชอาณาจักร” ด้วยงบประมาณที่ไม่ชัดเจน อาจกระตุ้นให้เกิดการคาดเดาเกี่ยวกับอนาคตของนายกรัฐมนตรี Keir Starmer ที่มีคะแนนนิยมตกต่ำลงจากโพลสำรวจ แม้ว่าพรรคฝ่ายกลางซ้ายอย่างพรรคแรงงาน จะได้รับชัยชนะอย่างถล่มทลาย ช่วงการเลือกตั้งเมื่อปี 2567 ก็ตาม ขณะที่ Rachel Reeves ระบุว่า งบประมาณฉบับแรกเมื่อปีที่ผ่านมาว่า กำลังทำให้เสถียรภาพการคลังสาธารณะกลับคืนมา หลังเกิดเหตุการณ์ช็อกจากเบร็กซิต, การแพร่ระบาดใหญ่ของโควิด-19 และวิกฤตด้านงบประมาณขนาดย่อมของอดีตนายกรัฐมนตรี Liz Truss จากพรรคอนุรักษนิยม แต่ทว่าแผนดังกล่าว น่าจะได้รับผลกระทบจากการปรับลดแนวโน้มการเติบโตทางเศรษฐกิจของสหราชอาณาจักร ที่จะเกิดขึ้นควบคู่กับงบประมาณ โดยนักเศรษฐศาสตร์หลายราย ประมาณการด้านการคลังของรัฐบาลว่า การเติบโตของผลิตภาพเชิงบวกมากเกินไป ตลอดช่วงหลายปีที่ผ่านมา